Onur's blog

Annem ve babam 55 yıldır evliydi. Bir sabah annem aşağıya babama kahvaltı hazırlamak için inerken kalp krizi geçirip düştü. Babam elinden geldiğince onu kaldırdı ve neredeyse kamyona sürükledi. Trafik ışıklarına uymadan son hızla onu hastaneye götürdü.

Geldiğinde ne yazık ki artık aramızda değildi.

Cenaze sırasında babam konuşmadı; bakışları kaybolmuştu. Neredeyse hiç ağlamadı.

O gece çocukları da ona katıldı. Acı ve nostalji dolu bir atmosferde çok güzel anekdotlar hatırladık ve o da ilahiyatçı olan kardeşimden annemin o anda nerede olacağını sordu. Kardeşim ölümden sonraki yaşam hakkında konuşmaya, onun nasıl ve nerede olacağına dair tahminlerde bulunmaya başladı.

Babam dikkatle dinledi. Aniden bizden onu mezarlığa götürmemizi istedi.

​Merhaba, İskender abi tesadüfen Youtube de popüler videolar arasında gördüm. Sonra Videosunu izlerken 35 yıl insanlardan uzak mağarada yaşadığını öğrendim. Arada akşamları açıp videolarını izliyordum.

Kendisine Halil Burunsuzoğlu diye bir kişi yiyecek yardımı yapıyordu. Onun çektiği videolar dan kendisini tanıdım. 

İlk zamanlar sürekli mağarada yaşamaktan ve yetersiz beslenmekten zor yürüse de  Zaman ile Halil Burunsuzoğlunun aldığı yürüteç ve Beslenmenin düzelmesi ile yürüyüşü düzeldi.  Bu bloğu İskender Ağa unutulmasın diye paylaşıyorum. Yaşam hikayesini ve geçmişini hiç konuşmazdı belli ki Unutmak istediği şeyler ve hatırlamak istemediği şeyler varmış. Şimdi Öldükten sonra okuduğumda şaşırdım.  Burada paylaşıyorum  her insan bir yaşamdır ve her İnsan da bir yaşanmışlık vardır.