Romanya Bükreş de kolay iş diye Ağır Sanayi de işe girdim :) from Onur Türk's blog

Merhaba, 2 yıl  Romanya da mobilya montaj işinde çalışıp oradan çıktıktan sonra bir mağazada  işe girmek için en favori şehrim olan Yaş şehrine gittim.

Yaş diye adlandırılan  bu şehirde 21 tane üniversite mevcut şehrin Nüfusun yarısını öğrenciler den oluşturuyor.  Benimde Romanya ya geldiğimde ilk üniversite kayıt yaptığım şehir orasıydı.  Orada Türk bir abimiz Fıstık diye bir mağaza açmış. Türkiye den getirdiği lokum, fındık, fıstık, baharat ve çeşitli Türklere özgü ürünler satmakta. Buna Türk çayı ve Kumda yapılan kahvede dahil. İşleyen bir yerde olması ve kalabalık cadde olmasından ve yaptığı mağazadan şehirde başka olmamasından dolayı satışları çok güzel. Bana bir şube daha açacağını söylemişti. Ziyaretimin amacı da hem orada çalışan başka bir Türk arkadaşımı görmek sonra da  eğer işçiye ihtiyacı varsa orada çalışmaktı. 

Sonra arkadaşımdan aldığım bilgiye göre işler biraz azalmış ve benim yerime başka bir Maria adın da Türk kızı almış.  Bende Bükreş de bir şirkette çalışan arkadaşıma söyledim o da gel buraya benim yanımda çalışırsın ve çok kolay bir iş dedi. Bende sanırım montaj yapacağız basit şeylerdir diye düşündüm ve Bükreş e geldim.

​

Bagajım da çok fazla giysim olmadığı için seyahat etmesi kolay. 1 tane sırt çantam mevcut içinde 3 tane pantolon 3 tane gömlek 2 tane kısa kollu giysi ve 5 atlet ve külot mevcut.  Yanım da çok fazla giysi taşımam seyahat edeceğim yerde evim yoksa yada kira arayacaksam otel arayacaksam tatile gidiyorsam düzenim yoksa. Oradan oraya gezeceğim için fazla yük taşımama. Uzun yolculuklarda ne kadar çok bagajınız oluyorsa o kadar fazla da size engel oluyor.  

Yaş şehrinden Bükreş Tren 6 saat 15 dakika  sürüyor fakat ben 45 dakika gecikme ile 7 saat de Bükreş e geldim. Romanya da Trenler Almanya da ki gibi dakik değildir. Ve her zaman geç giderler fakat güzel tarafı trenlerin yavaş ilerliyor olması ve sizi yormaması böylece manzara izleyebilirsiniz.  Ve yanınıza bir şeyler almanız iyi olur. Çünkü yolculukta bir şeyler yerken ve içerken yolculuğunuz daha keyifli ve sıkıcı olmayan hale gelecektir.

Türkiye den yakın bir arkadaşımın abisi olan Ferhat isimli Arkadaşım da Romanya da çalışıyor. O bana Bükreş e gel. Bizim patron 4-5 kişiyi işe alacak demesi ile Bükreş e gittim.  Daha önce Bükreş de metro kullanmamıştım. Bana Metro kartı al ve metro ile gel dedi. Önceden Bükreş mesafeler arası çok uzak olmaması ve taksi ücretlerinin ucuz olması sebebi ile hep taksi ile bir yerlere giderdim. 10, 20 Lei en fazla 30, 35 Lei tutuyor. Yani buranın parası için 10 20 lira gibi bir şey. Hatta Bazen 2-3 kişi olunca Taksi toplu taşıma dan daha uygun hale geliyor.  Şehri değiştirdiğim için ve insan alıştığı ortamdan çıktığı için ve aklımdaki belirsizlikler yüzünden iş, kalma, yeme içme, ulaşım acaba nasıl diye içimde hüzün ve sıkıntıyı bir arada yaşadım.  İçimdeki bir ses bin otobüse git Manisa ya eve diyordu. 

​
Ama konfor alanımdan çıkmanın beni daha iyi bir yere getireceği ve zorlukların beni fiziksek ve zihinsel olarak güçlendireceği hissi beni kararımdan vazgeçirdi.

Bükreşe indiğimde tren garının altından metroya bindim. 1 dakika yürüme mesafesinde sonrasında ise Republica istasyonunda indim. Bu arada Republica Türkçe "Cumhuriyet" demek.

Bizde nasıl cumhuriyet caddesi varsa onlarda da öyle cadde isimleri var ama Romence. Sonra arkadaşım bana telefonda çok kolay montaj işi dedi ve bende pazar günü işyerine gittim.

Bütün odalar dolu olduğu için bana salonda bir yer verdi. Mehmet isimli 55 yaşlarında bir abimizin yorganı ve yastığını verdi. O da Türkiye tatildeymiş. Neyse o geceyi büyük salonda yatarak geçirdim.

İşyerinin kalacak yer ve yeme içme vermesi benim için güzel bir şeydi. Kazandığım parayı doğrudan biriktirebilecektim. Yatakhane desek daha doğru olur uzun bir koridor var 2 tane banyosu mevcut. 1 tane yemekhane bölümü ve 1 tane de salonu mevcut. Kanalları bile Türkçe ayarlamışlar. Türkiye deki bütün kanalları bulabiliyorsunuz. Yemekler ise Türk restoranından geliyor. Sabah, öğle ve akşam olmak üzere günde 3 defa yemek geliyor.

Yemekler güzel farklı yemekler geliyor ve biraz acılı geliyor. Fazla acı migdem de sorun teşkil ettiği için pek acılı yemeği tercih etmiyorum fakat benim dışındaki diğer Türk arkadaşlar için herhangi bir sorun yok. 

Kapılar askeri kap gibi boydan boya uzun bir kol onu bastırıyorsun ve kapıyı ittiriyorsun. Odalardaki dolaplar ise askeriyedeki gibi metal den yapılmış. Bana daha çok ev den ziyade askeri kovuş gibi geldi ortam fakat her gün temizlikçi bayan temizlik yaptığı için her yer temiz ve güzeldi. Benim dışımda 10-12 kadar Türk daha vardı. Bistirita şehrinde hiç Türk denk gelmemişti. Şehirde yaşayan tek Türk bendim. Türklerin olması Türkçe sohbet etmek Türk yemekleri Romanya da büyük avantaj. Ne kadar da bir başka dili anadil seviyesinde bilseniz de Türkçe konuşma ihtiyacını her zaman hissediyorsunuz. 

Gece yattım 24.00 sıralarıydı ve sabah alarmı 8 e kurdum. Şirketin sahibi 8 9 gibi gelir. ben seni ararım görüşürsünüz dedi. Neyse sabah arkadaşım aradı ve aşağıya indim. Kapıda 50 yaşlarında bir adam denk geldi. Kapıyı açamadığımı görünce basma ittirmeli kapı bana kapıyı açtı. Ona Romence Sagol dedim. O da bana kimi baktın dedi. Kısa bir Rumence konuşmamız oldu. :) Sonradan şefin odasına gittim ve O kişi şirketin sahibiymiş. Bana "Romence'ni test etmiş olduk iyi konuşuyorsun dedi."

Bana işten bahsetti, Bende ona yeteneklerimden bahsetti. Gerçi 7 dil bilmem okuduğum 3 üniversite o iş ile hiç bir alakası olmamasına rağmen yine de iş seçimi yapma şansım yok. Romanya vatandaşlığı alıp sigortamı doldurmak için her hangi bir işte çalışıyorum. 
Bana uzun süreli bir çalışan aradıklarını söyledi. 3, 6 aylık yada 1 yıllık çalışan aramadıklarını söyledi. İnsanların calışıp gittiğini ve işçi den en verim alacakları zaman işten ayrıldıklarını söyledi iyi düşünmem gerektiğini söyledi. Bende ona düşüneceğimi söyledim.

Aradan 1 gün geçti ve bir akşam patronu aradım işi 1 hafta çalışıp deneyeceğimi eğer yapabilirsem devam edeceğimi söyledim. Oda pek başla yarın dedi.