Neden yalnız seyahat ediyorum? from Turgut Can's blog

Sizleri de yapmaya teşvik ediyorum, Avrupa seyahatlerinizde bunu neden yapmanız gerektiğini aşağıda açıklıyorum. Sonraki haftalarda arkadaşımın fikrini değiştirmesini sağlamaya çalıştım ama başarılı olamadım.

Paul fikrini değiştirdiğinde fikrini de değiştirdi. Üniversite sonrası büyük maceramız olan Fransa gezimiz iptal edildi. Ve arkadaşlarımdan hiçbiri Paul'un yerini almak istemedi.,

Seyahat etmek isteseydim, bunu kendi başıma yapmalıydım.

Böyle bir karar alıp 2004'te Kosta Rika'ya tek başıma gittim. İçime seyahatin tohumlarını eken o yolculuktu. Daha fazla seyahat etmem, Tayland'ı ziyaret etmem ve dünyayı gezmek için işimden ayrılmam için bana ilham veren bu geziydi. Paul'un bizim ile geziye gitmemiş olması, başıma gelen en iyi şeydi. Ama gitmemesi yıllar içinde sürekli kendini tekrar eden bir olaydı. Zaman içinde burada burada birkaç arkadaşım bana katılsa da, çoğu zaman, arkadaşlarla ücra yerlerde buluşma planları sonuç vermedi. Sınıra ulaşıldığında, her zaman "bir şey" çıkar ve aniden çok meşgul olurlar, fikirlerini değiştirirler veya gidemezler. Bu bana başkalarını beklersem asla bir yere varamayacağımı öğretti.

Gitmek istediğim yerler, görmek istediğim insanlar, yaşamak istediğim deneyimler ve denemek istediğim yemekler var ve hepsini gerçekleştirmek için çok az zamanım var. Bu yüzden beklemeyi reddediyorum. Başkalarının beni hayallerime ulaşmaktan alıkoymasına izin vermeyeceğim.

Özellikle daha önce hiç yapmadıysanız, yalnız seyahat etmek korkutucu olabilir. Ama bana göre hayattan her istediğini yaşamadan yaşlanmak daha da korkunç. Birlikte gidecek birini beklediğiniz için bir geziyi erteliyorsanız, durun. Yapraklar. Başkalarının sizi hayallerinizden alıkoymasına izin vermeyin. İnan bana, yol boyunca bir ton arkadaş edineceksin -"Kahretsin, gitmezsem asla gitmem" diye düşünen diğer yalnız gezginlerden yeni insanlarla tanışmak isteyen yerel halka. Seyahat ederken asla yalnız olmadığınızı keşfettim.

Arkadaşlarla seyahat etmezsem yalnız kalacağımdan endişelendim. Asla arkadaş edinemezdim. Ama öyle görünüyor ki, yol boyunca o kadar çok şey yapıyorsun ki, bekar olmak için çabalamalısın! Sürekli insanlarla çevrilisin!

Yalnız seyahat size nihai özgürlüğü verir.

​Uyanıyorsun ve sadece sen varsın - ne istersen, nerede istersen, ne zaman istersen, ne zaman istersen. Bu özgürlükte ve sonsuz olasılıklar alanında, kendinle buluşursun. Neleri sevdiğinizin ve neleri sevmediğinizin sınırlarına çarpıyorsunuz. Sizi bir yöne itecek veya güdülerinizi geçersiz kılacak kimse yok.

Suşi ister misin? Suşinizi alın. Gitmek istemek? Git!

Bungee jumping'i denemek ister misiniz? Ya!

Ya batar ya da yüzer ve nasıl hayatta kalacağınızı öğrenmelisiniz - kime güveneceğinizi, nasıl arkadaş edineceğinizi, kendinizi nasıl yönlendireceğinizi. Bu, yalnız seyahat etmenin en büyük ödülü: kişisel gelişim. Her gittiğinizde, biraz daha bağımsız, daha güvenli ve duygu ve arzularınızla daha uyumlu olmayı öğrenirsiniz. Yalnız seyahat herkes için değil.

Bazı insanlar ayrıldıktan hemen sonra eve gider, diğerleri ona sarılmadan önce haftalarca ağlar ve diğerleri ona hemen sarılır. Ama bir kez yalnız seyahat etmedikçe bunu asla öğrenemezsin. İster bir hafta sonu, ister iki haftalık bir tatil veya dünya turu olsun, en az bir kez deneyin.

İnsanları beklemeyin ve hayallerinizi yaşamaktan geri durmayın.

​

Birinin sonunda sana evet demesi için uzun süre bekleyebilirsin. O sadece şimdi var ve gitmezsen pişman olacaksın. Çünkü beklemeyi bırakmasaydım, hâlâ ofisimde Paul'un Fransa'ya gitmesini sağlamaya çalışıyor ve dünyayı görüp göremeyeceğimi merak ediyor olacaktı..