Gerçek aşk 55 yıllık eşini kaybeden babamın sözleri from Onur Türk's blog

Annem ve babam 55 yıldır evliydi. Bir sabah annem aşağıya babama kahvaltı hazırlamak için inerken kalp krizi geçirip düştü. Babam elinden geldiğince onu kaldırdı ve neredeyse kamyona sürükledi. Trafik ışıklarına uymadan son hızla onu hastaneye götürdü.

Geldiğinde ne yazık ki artık aramızda değildi.

Cenaze sırasında babam konuşmadı; bakışları kaybolmuştu. Neredeyse hiç ağlamadı.

O gece çocukları da ona katıldı. Acı ve nostalji dolu bir atmosferde çok güzel anekdotlar hatırladık ve o da ilahiyatçı olan kardeşimden annemin o anda nerede olacağını sordu. Kardeşim ölümden sonraki yaşam hakkında konuşmaya, onun nasıl ve nerede olacağına dair tahminlerde bulunmaya başladı.

Babam dikkatle dinledi. Aniden bizden onu mezarlığa götürmemizi istedi.

Baba!" diye cevapladık,"Saat gece 11, şu anda mezarlığa gidemeyiz!"

Sesini yükseltti ve donuk bir bakışla şunları söyledi:

"Benimle tartışmayın, lütfen 55 yıllık karısını yeni kaybeden adamla tartışmayın."

Bir anlık saygılı bir sessizlik oldu, artık tartışmadık. Mezarlığa gittik, gece bekçisinden izin istedik. El feneriyle mezara ulaştık. Babam onu ​​okşadı, dua etti ve bu sahneyi izleyen çocuklarına şöyle dedi:

"55 yıldı... biliyor musun? Bir kadınla hayatı paylaşmanın nasıl bir şey olduğu hakkında hiçbir fikri olmayan hiç kimse gerçek aşktan bahsedemez."

Durdu ve yüzünü sildi."O ve ben o krizde birlikteydik. İş değiştirdim..." diye devam etti. "Evi satıp şehir dışına taşındığımızda toparlandık. Çocuklarımızın mesleklerini bitirmesinin sevincini paylaştık, sevdiklerimizin gidişinin acısını omuz omuza yaşadık, bazı hastanelerin bekleme salonlarında birlikte dua ettik, birlikte dua ettik. Acı içinde birbirimize destek oluyoruz, her Noel'de sarılıyoruz ve hatalarımızı affediyoruz...

Çocuklar, artık gitti ve ben mutluyum, nedenini biliyor musunuz?

​

Çünkü o benden önce gitti. Beni gömmenin, ben gittikten sonra yalnız kalmanın ıstırabını ve acısını katlanmak zorunda değildi. Bunu yaşayacak olan ben olacağım ve Tanrı'ya şükrediyorum. Onu o kadar çok seviyorum ki, onun acı çekmesini istemezdim..."

Babam konuşmayı bitirdiğinde kardeşlerimin ve benim yüzümüzden gözyaşları akıyordu. Ona sarıldık ve o bizi teselli etti, "Sorun değil, eve gidebiliriz, güzel bir gündü."

O gece gerçek aşkın ne olduğunu anladım; Romantizmden uzaktır, erotizmle ya da seksle pek ilgisi yoktur; daha ziyade işle, tamamlayıcılıkla, önemsemekle ve hepsinden önemlisi, gerçekten kendini adamış iki insanın iddia ettiği gerçek aşkla bağlantılıdır.

Kalplerinizde barış.

Aşk ve ışık. 

Yazan ve anlatan: Michelle M
Çeviren: Onur Türk